وقتی از رویداد بزرگ یا کوچک حرف می‌زنیم، از چه حرف می‌زنیم؟
رویدادها همیشه تاثیری کم یا زیاد روی مخاطبان محلی یا حتی مخاطبانشان در سطح ملی می‌گذارند. ایونت‌های کوچک‌تر همچون رسم و رسومات و آئین‌ها ساختاری مشخص و واضح دارند که نقش آنها موثرتر است، از آن طرف رویدادهایی همچون رخدادهای ورزشی با پوشش بین‌المللی تلویزیونی، مخاطبی وسیع‌تر و تاثیرگذاری‌ای بیشتر دارند.
در طول دهه‌های گذشته تفسیرهای متعددی درباره ابعاد یک رویداد و تاثیرات آن بر مخاطبان شده است. به‌وجود آمدن ترکیب‌هایی همچون “رویدادهای شاخص”، “رویدادهای ویژه” و “رویدادهای بزرگ” به دلیل همین گستردگی است.
رویدادهای توریستی شاخص (hallmark events) به رویدادهایی همچون نمایشگاه‌های بزرگ و رویدادهای فرهنگی و ورزشی بین‌المللی که به صورت دوره‌ای یا فقط یک بار برگزار می‌شوند، گفته می‌شود. یکی از کارکردهای اصلی یک رویداد شاخص این است که فرصتی برای جامعه میزبان فراهم کند تا جایگاه بالاتری را در بازار گردشگری پیدا کند.
یکی دیگر از تعریف‌های رویداد شاخص، رویداد بزرگیست که تنها یک‌بار(one-time) برگزار می‌شود یا حتی رویدادی که به صورت مکرر در بازه زمانی محدود و عمدتاً برای افزایش آگاهی، جذابیت و سودآوری یک مقصد گردشگری در کوتاه‌مدت یا بلندمدت برپا می‌شود. چنین رویدادهایی برای موفقیت خود به منحصر به فرد بودن، موقعیت مکانی خاص یا تاکید ویژه روی یک ویژگی خاص برای ایجاد علاقه و جلب توجه تماشاگران متکی هستند.
یکی از بزرگان نظریه‌پردازی در حوزه رویداد به نام آقای گتز (Getz) منحصر به فرد بودن یک رویداد را به وسیله زمانبندی، چیدمان، مدیریت و عواملش تعریف کرده است. یک رویداد بر اساس برگزاری موردی، یک‌باره، یا دوره‌ای اش تعریف می‌شود. حتی اگر یک رویداد به صورت تکرارشونده و دوره‌ای هم برگزار شود، باز هربار که برگزار می‌شود، منحصر به فرد است چرا که ویژگی‌های آن دوره با دوره‌های قبلی و بعدی‌اش متفاوت خواهد بود. بر اساس تقسیم‌بندی گتز، رویدادها به چهار دسته‌بندی عظیم (مگا)، شاخص، بزرگ و کوچک تقسیم می‌شوند که این تقسیم‌بندی بر اساس تاثیر اقتصادی بر حضور توریست‌ها و تعداد بیننده‌هاست.
تقسیم‌بندی دیگری هم وجود دارد که رویدادها را در قالب چهار دسته‌بندی می‌گنجاند. از نظر آقای روش (Roche) این چهار دسته شامل: مگا ایونت‌ها، رویدادهای خاص، رویدادهای شاخص و رویدادهای گروهی می‌شود.
مگا ایونت‌ها، ایونت‌هایی در مقیاس بسیار عظیم فرهنگی، ورزشی یا تجاری‌اندکه ماهیت‌شان دراماتیک است. همچنین جذابیت و محبوبیت وسیع مردمی و شاخصه‌های بین‌المللی از دیگر ویژگی‌های آنهاست.
| نوع رویداد | مثال | بازار هدف | پوشش رسانه‌ای |
| رویداد عظیم (مگا ایونت) | اکسپو، مسابقات المپیک، جام جهانی فوتبال |
جهانی | همه شبکههای تلویزیونی دنیا |
| رویداد خاص | جایزه بزرگ فرمول یک، مسابقات پان آمریکا (یک رویداد ورزشی بین‌المللی) | جهانی- ملی | شبکههای بین‌المللی/ تلویزیون‌های ملی |
| رویداد شاخص | مسابقات ورزشی استرالیا، فستیوال‌های بزرگ ورزشی | ملی- منطقه‌ای | تلویزیون‌های ملی و محلی |
| رویداد یک اجتماع/ یک گروه | رویدادهای محلی | منطقه‌ای- محلی | تلویزیون‌های محلی، مطبوعات، مطبوعات محلی |
دسته‌بندی رویداد از نظر آقای روش
از این حیث، رویدادهای خاص بر اساس این ویژگی‌ها تعریف می‌شوند؛
- معمولا دغدغه اصلی در برگزاری یک رویداد خاص، محل اقامت، غذا، حمل و نقل و سرگرمی نیست.
- بازه زمانی یک رویداد خاص می‌تواند از یک روز تا چند هفته به طول بیانجامد. از آنجایی که برخی از خدمات نمی‌توانند زودتر از موعد برگزاری یک رویداد، تولید و ذخیره شوند، این مساله منجر به ایجاد مشکلات نرمال” پیک کاری” می‌شود.
- “پیک کاری” روی کیفیت و سطح برگزاری یک رویداد تاثیر می‌گذارد.
- حمایت مالی از سوی مقامات محلی برای رویدادهای خاص نسبتاً کم اتفاق می‌افتد. حمایت‌های عمده، معمولا با جذب سرمایه‌های جدید از خارج از مناطق از طریق کالاها و به ویژه خدمات است.
بدون دیدگاه